Dünya bir efsane, hayat bir dram, yaşam bir hüzün, sevmek ise bir hata.
Acıyı hissetmiyorum, sevmeyi beceremiyorum, çaresizlik hiç bitmeyen bir senfoni gibi sensiz...
Ben seni bir noktadan geçen doğrular kadar çok sevdim sen ise beni iki noktadan geçen bir doğru kadar anladın.
Bırakıyorum seni bir elveda bile diyemeden, seni seviyorum seni bile göremeden.
Sensiz kaldığım ilk günden beridir içimde bir umut vuslata dair, akşamlı imzaladım gözyaşlarım ile seni aramıyor, sormuyorsam bu senden vazgeçtiğim demek değildir, bir daha bölye sevecek olsam bir kalemde silerdim seni.
Belki anlamadığım bir his, belki sana kızamadığımın belgesi, belki de samimiyeti yanlış zamanda ve yanlış insanda aramanın çaresiz anlatılışı idi...
Dönerse değil, yerine başkasını koyamıyor ise senindir.
Ağladın ya, kıyamam dönerim nedensiz...
İkiden bir çıkınca bir kalırmış, yalan. Sen gidince ben kalırmıyım sanıyorsun.
Yorum Gönder
1. İçerik konusuyla alakalı olmasına özen gösterin.
2. Aktif link bırakmayın. (Hemen silinir!)
3. Yazım ve dil bilgisi kurallarına uymaya çalışın lütfen.