Sen vurdunda ben ölmedimmi

sev vurdun da ben ölmedim mi 

Yokluğunda ne ateşleri hasretinle yaktım da

Bir seni yakamadım,beni yaktığın gibi

Çölde su,mahpusta gün,oruçta ekmek gibi bekledim seni

Sende araya korkular koydun.

Yasaklar koydun...

Bitmez tükenmez engeller koydun...

Şimdi nerdesin diye sakın sorma

SEN ÇAĞIRDIN DA BEN GELMEDİM Mİ?

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,

Yağmurlu havalara...Bu kasvetli akşamlara

Sen varken

Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına

Otobüs duraklarına...

Sen varken ayrılanlara ağlamazdım...

Yıkılmazdım biten sevdaların ardından

Gidenlere küsmezdim

Kalanlara acımazdım...

Sen varken böyle üşümezdim-titremezdim

Masumdum,çocuklar gibi

Böyle delirmezdim-küfretmezdim...

Hele ölmeyi hüç düşünmezdim.

Şimdi soruyorum sana

Adı sevdaysa bu cehendemin

SEN YAKTIN DA BEN YANMADIM MI?

Biliyorsun

Bütün acılarına``yeşil ışık``yaktım olmadı

Bütün korkularına ``arka çıktım``olmadı

Dağlara merdiven dayadım olmadı.

Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı

Sevdim olmadı-yandım olmadı-taptım olmadı

ARTIK BENDEN PES

BU AŞKIN BİLETİNİ İSTEDİĞİN GİBİ KES

Nasılsa gidiyorsan

Biliyorum git...

Ama ardında

Ağlaya bir çift göz

Paramparça bir yürek

Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan

Çek silahını-daya sırtıma

Titrersem namerdim...

SEN VURDUN DA BEN ÖLMEDİM Mİ?

ahmet selçuk ilkan