Cemal Süreya Sözleri

Cemal Süreya Sözleri, Cemal Süreya Sözleri Twitter, Cemal Süreya Sözleri Facebook, Cemal Süreya Sözleri 2017, En iyi Cemal Süreya Sözleri;

Sonunda sen bir gün gelirsin diye, çok şeyin adı küçük yazıldı.

Aşktın sen, gidişinden bildim seni…

Çocuk olsam yeniden.. Bir tek düştüğüm için acısa içim, Ve kalbim; çok koştuğum zaman çarpsa sadece ..

Biliyorsun, ben hangi şehirdeysem yalnızlığın başkenti orası. Ve yine sevgili çocuk, biliyorsun, kişi tutkularıyla yalnızlığını adlandırıyor o kadar.

Önce sevdiğiniz terk eder sizi,ardından uykunuz.Sonra ne sevdiğiniz geri gelir ne de uykunuz.

Hayatımı başka hiçbir hayatla değiştirmek istemediğime göre, demek ki mutsuz değilim

Özlem kapıda yine, zarf zarf akıyor kapımın altından,gülümsemen bırakmıyor gözlerimi,üzerimde olacakların rehaveti,nasıl oldu…? bilmiyorum… bilen var mı???

Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık ”sevda” da boğulur…

Evet, gün geliyor bıkıyorum senden, ama İstanbul’dan bıkmak gibi bir şey bu..

Öyle bir sihirbazdın ki beni bile kaybettin!..

Yokluğunu yazmak cenaze arabalarını süslemek gibidir.

BiIiyorsun, ben hangi şehirdeysem yaInızIığın başkenti orası. Ve yine sevgiIi çocuk, biIiyorsun, kişi tutkuIarıyIa yaInızIığını adIandırıyor o kadar…

Hayat benimse eğer kimse karışamaz ve biIiyorum ki herkesIe dost oIunmaz. Aşka geIince bir kere sevdim işte, bir daha işim oImaz…

Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan, ‘Ve bunu sormasınIar diye güIümsemekten yoruIdum…

Annesinden dayak yediği haIde, yine ‘Anne’ diye ağIayan bir çocuktur aşk…

MutIu oImanın yoIunu, karşıdakini mutIu etmek sanıyorduk. YanıIdık! Çünkü ne kadar mutIu ettiysek, o kadar yaInız kaIdık…

Kimseyi suçIama, SuçIanacak biri varsa o da sensin. Sonuçta o sana küçük bir umut verdi, Sen ise ona herşeyini verdin.

Annem gözyaşIarı için ekmek kırıntısı gibi değerIidir derdi. Üstüne basıp geçenIerin çarpıIışını görmek için bekIiyorum seni…

Ne ikna edici bir intihar biçimidir; şimdi seninIe göz göze geImek…

Acı çektikçe insan oIgunIaşırmış… yaIan be! İIk önce kaIbin kırIır, sonra çürümeye başIarsın.

Hayatta gözyaşIarımı hakedecek bir insan görmedim. Ya benim gözyaşIarm gereksiz,Yada uğruna gözyaşı döktüğüm insanIar değersiz.

Şimdi sen kaIkıp gidiyorsun. Git GözIerin durur mu onIar da gidiyorIar. GitsinIer. Oysa ben senin gözIerinsiz edemem biIirsin.

Sana seni seviyorum dediğim kadar, Anneme peki anneciğim deseydim; Hazırdı cennetteki yerim…

Madem sevmiyorsun o zaman sahip çık gözIerine ! Dönüp doIaşıp değmesinIer gözIerime…

Keşke şöyIe yapsaydım beIki severdi deme. O senin için ne yaptı da sevdin sanki ? AkıI işi değiI, gönüI sevdimi gerisi bahane.

AsIında ayrıIıkIar değiIde, Gidenin sevmediği haIde ‘ Seviyorum ‘ demesi en çok koyuyor insana…

Unutsun beni demişsin, bu bana imkansız geIiyor. Çünkü unutmam için önce seni hatırIamam gerekiyor…

Çok yoruIdum sevgiIi; daha fazIa yorma beni. Ben fazIasıyIa ödedim zaten, uğrunda kaybettikIerimin bedeIini…

Düşenin dostu oImaz’ derIer kimiIeri. Sanki ayakta oIanın dostu çokmuş gibi…

Cevap veriyorum ZamanIa herşey geçer diyen akıIIıIara; “Geçen tek şey zamandır anIayan, anIatsın anIamayanIara…

GüzeIsin sevgiIim. Ama çok yakından…

BiIiyorum Sana Giden YoIIar KapaIı.

ÖyIesine sevdim ki seni,öyIesine sensin ki!KuşIar gibi cıvıIdar,tatdırdığın acıIar…

Bir gün ayrıIdık ve seviImekten eskimiş bir renk gibi hissettim kendimi…

Oyuncağın kırıIdı diye üzüIme çocuk… Büyüyünce kaIbin paramparça oIacak.

AşkIarda bakım istiyor, öğrenemedin gitti.

İkinci bir parıItı var senin bakışIarında.Keşke yaInız bunun için sevseydim seni…

Ne kadar güzeI oIsada öIüm taşır!

O Beni Herhalde Sevmiş! Oysa Ben Onu Her Halde Sevmiştim.

Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata.. Varsın yara içinde kalsın dizlerim, Yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.

Bazen öyle yorar ki aşk insanı, bıktırır hayattan.. Ve kapayınca gözlerini birdaha açmak istemez insan.

Uzaktan seviyorum seni.. Kokunu alamadan, boynuna sarılamadan, yüzüne dokunamadan.. Sadece seviyorum.

Kalbinde katarakt mı var be sevdiğim,söylemeden de göremiyor musun bendeki bu aşkı

Hiç durmadı aşk dursa bile dünya,insanlar sevdiler hep bazı insanları….

Parmak uçlarıma hapsettim seni,dokunduğum heryerde seni hissediyorum,canım yanıyor..

Ben atımı böyle dört nala sürüyorum ya, Yetişmek için mi, Bilmem, Kaçmak için mi? Ya sen? Neden sende tehlike anlarına bunca hazırlıksız olma özeni? Bir şey var, Ancak makilerin orda söyleyebilirim, Keşke yalnız bunun için sevseydim seni…

En olmayacak günde geldin tazeledin ortalığı alıp kaldırdın bu kutsal ekmeği düştüğü yerden..

Kim istemez ki mutlu olmayı ? Ama mutsuzluğa da var mısın?

Ama kadınlar, Tanrım… Öyle sevdim ki onları, gelecek sefer dünyaya Kadın olarak gelirsem, eşcinsel olurum.

S’onsuzluk istemiştim ben aslında; ama S’yi biraz sessiz söylemişim galiba.

Her ölüm erken ölümdür.

Göz göze gelebilirseniz, ipi kopmuş bir uçurtma, hızla uzaklaşır bakışlarından.

Küçükken anneme mezarlıktan korkuyorum dediğimde ‘ölüden değil, diriden kork’ demişti. Zamanla anladım ki; annem yine haklıydı.

Kimse benimle oynamıyor diye ağlayan çocuk ! Sen büyü hele, Bak ne oyunlar oynayacaklar seninle.

Gölgene bak, beni anlamak istiyorsan; O kadar yakın, ama sana asla dokunamayan.

Uğraşamayı bırak artık dünle ve dünündekilerle. Bir de hep yanında olanlarla yarına bakmayı dene.

Ne olmuş her fırsatta kendimle konuşuyorsam? Bakma sen yanlış demiş eskiler, Kendi kendine konuşana deli değil, yalnız derler.

Önce öp sonra doğur beni.

Hep kazanırsın ey çözümsüzlük!

Belkide.. Evet belkide sen, hiç haketmemiştin beni. Oysa ben; Her halinle kabullenmiştm seni.

Karşıdan karşıya geçer gibi sev beni: Önce bana, sonra bana sonra yine bana bak.

Ben ne kadar öbür çiçekleri denesem. Seninki gül oluyor aralarında..

Yanındaki seni mutlu ettiği sürece kalsın hayatında, zorlama kendini.

Sana yolculuk yapmak istiyorum. Kes yüreğine giden bir bilet; “can” kenarı olsun.

Aklıma bile gelmiyorsun artık.. O kadar kalbimdesin ki.

Küçükken aldığım dışı güzel, İçi hep çürük çıkan elmalı şekerler gibisin. Aranızdaki tek fark; O elmalı, Sen ise el’malı.

Her gece onu düşünmekten saatim ilerlemez oldu. Kim sorarsa saat kaç diye,cevabım hep aynı; O’na doğru.

Kuşlar toplanmış göçüyorlar; keşke yalnız bunun için sevseydim seni

Ki, Karaköy köprüsüne yağmur yağarken bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti çünkü iki kişiydik.

Özgürlüğün geldiği gün, O gün ölmek yasak!

Yürüyoruz bütünlemeye kalmış bir sessizlikte Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Sen yüzüne sürgün olduğum kadın,karanlık her sokaktaydın,gizli her köşedeydin..

Sana rastladığım gün susuzdum, yalnızdım.Bir çırpıda içtim gözlerini.

Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme, kırk yılın hatrına “sen” kalayım.

Yoksuluz, gecelerimiz çok kısa. Dörtnala sevişmek lazım.

Bir daha beni sevdiğini söyleme ! Neden biliyor musun ? Çünkü yine inanırım.

Üzülme değmez sözünü duymaktan sıkıldım. Değmeyenlere zaten üzülmem. Üzüldüğüm şey; Değmeyenlere… yüreğimin değmiş olması.

Güvenebileceğiniz ve sırtınızı dayayabileceğiniz sadece bir kişi vardır. Bu kişi annenizin kocasıdır ve çok ‘baba’ bir adamdır.

Yeter, aklından çıkar artık onu diyor kimileri. Siz de aklınızla değil de, yüreğinizle sevseydiniz anlardınız beni.

Hiçbir şeyim yok akıp giden sokaktan başka keşke yalnız bunun için sevseydim seni

Yalnızlık bir ovanın düz oluşu gibi birşey.

Saat 12?den sonra her içki şaraptır.

Niye mi koşarsın böyle ufka doğru. Pir Sultan mı ısmarladı seni, kızılırmaktan öte Sivas’a doğru.

Kehanet adlı kısacık bir şiir buldum. Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Ben nerde bir çift göz gördümse, tuttum onu güzelce sana tamamladım, sen binlerce yaşayasın diye yaptım bunu.

Ne demiş uçurumda açan çiçek,Yurdumsun ey uçurum!..

Unutma ki İnsanlarımız gibi aşkımız da,kazılarla bulacak kendi güneşini..

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor,nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini..

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,sensizliğin bir adı olur,bir anlamı olur belki..

En koyu yalnızlık bile bir tanığa ihtiyaç duyar…